Dokumenty podsumowujące działania monitoringowe prowadzone w RDLP Katowice w roku 2014

- monitoring uszkodzeń o charakterze biotycznym - Formularz nr 3

- monitoring uszkodzeń powodowanych przez czynniki abiotyczne i grzyby - Formularz nr 4

Stan zdrowotny lasów Nadleśnictwa jest dobry, pomimo oddziaływania na ekosystemy leśne czynników stresogennych. Do najważniejszych z nich należą:

• skoncentrowanie przemysłu ciężkiego w Kędzierzynie-Koźlu
• położenie lasów w bezpośrednim sąsiedztwie i w granicach miasta,
• antropopresja (penetracja lasów przez okoliczną ludność) i zaśmiecanie lasów,
• pożary lasów,
• wpływ czynników biotycznych, w tym koncentracja zwierzyny i związany z tym zaczyny udział szkód,
• wpływ czynników abiotycznych- wywalające wiatry, trąby powietrzne, okiść, susza, powodzie, czy podtopienia związane z dorzeczem Odry.

Drzewostany osłabione przez emisje przemysłowe są bardziej narażone na atak szkodników owadzich (przypłaszczek granatek, kornik modrzewiowiec, cetyniec większy, kornik drukarz, rytownik pospolity, osnuja gwiaździsta i brudnica mniszka), a także patogenów grzybowych (huba sosny, huba korzeni i opieńkowa zgnilizna korzeni).

Całość drzewostanów objęta jest stałym monitoringiem, rokrocznie wykładane są pułapki klasyczne i feromonowe na szkodniki owadzie, w celu prognozowania ich występowania, a w przypadku stwierdzenia zagrożenia, prowadzone są zabiegi zwalczające.

Całość terenu Nadleśnictwa należy do I najwyższej strefy zagrożenia pożarowego. W ostatnich dziesięcioleciach odnotowywano kilkadziesiąt pożarów rocznie. W większości były to pożary obejmujące małe powierzchnie, w wyniku, których spaleniu uległo runo i podszyt.

W ostatnich latach huraganowe wiatry oraz okiść wyrządziły znaczące szkody w drzewostanach liczone w tysiącach metrów sześciennych drewna. Od roku 2005 do 2010 usunięto w cięciach sanitarnych ponad 100 tysięcy metrów sześciennych drewna.

Powstałe wiatrołomy i śniegołomy stanowią ogromne zagrożenie dla właściwej higieny oraz trwałości lasu, dlatego szybkie ich uporządkowanie jest obecnie priorytetową sprawą gospodarczą dla zachowania korzystnego stanu zdrowotnego drzewostanów.

Znaczące szkody, szczególnie na uprawach i w młodnikach, wyrządza zwierzyna leśna (jelenie, sarny, daniele oraz zające). W celu wyprowadzenia młodego pokolenia lasu Nadleśnictwo rokrocznie przeznacza na ochronę przed zwierzyną pokaźne środki finansowe oraz ściśle współpracuje z kołami łowieckimi na rzecz racjonalnej gospodarki łowieckiej.

Uprawy leśne przed szkodami od zwierzyny zabezpieczane są różnymi sposobami, miedzy innymi poprzez grodzenie powierzchni, palikowanie modrzewia oraz pakułowanie gatunków liściastych. Najskuteczniejszym sposobem ochrony jest jednak grodzenie upraw.

Młodniki przed szkodami zabezpieczane są przy pomocy repelentów lub osłonek samozwijających. W okresach niedostatku żeru wykładane są także drzewa zgryzowe dla zwierzyny.

W celu stworzenia korzystnych warunków dla bytowania ptaków corocznie również wieszane są skrzynki lęgowe. Dla zwiększenia ilości nietoperzy wywieszane są dla nich specjalne schrony.

Dla zachowania bioróżnorodności w lesie, wyznaczone i pozostawione zostały tzw. drzewa ekologiczne, którymi często są drzewa dziuplaste. Drzewa te pozostaną na powierzchni do ich biologicznej śmierci i naturalnego rozkładu.